"คุณกำลังยั่วฉันอยู่รู้ตัวบ้างไหมคะ..." คำพูดเเปลกๆที่หลุดออกมาจากร่างสูงนี่มันอะไรกัน..
เธอส่ายหน้าไปมานัยต์ตากลมๆที่กำลังปรือลงนั่น บ่งบอกว่าไม่เข้าใจเลยสักนิด...
มือเรียวไล้ปอยผมสั้นๆนี่ ก่อนจะโน้มใบหน้าลงมา
เจ้ากระต่ายขนปุยนี่มีดีอะไรกันนะ...
จิ้งจอกอย่างเธอถึงได้หลงใหลขนาดนี้...
ริม ฝีปากเรียวประกบเข้ากับริมฝีปาก บาง เจ้าของนัยต์ตาสีน้ำตาลเบิกกว้างด้วยความตกใจเริ่มเกร็งทำอะไรไม่ถูก เหมือนร่างสูงกว่าจะรู้ มือเรียวเลื่อนมาประคองศีรษะของคนข้างล่างพื่อจะได้ตักตวงความหวานจากเจ้า กระต่ายน้อยตรงหน้าได้ถนัดขึ้น....
แล้วไล้ไปที่หน้าผาก...
ริวฝีปากเรียวเริ่มเปลี่ยนไปแตะที่ปลายจมูก....
ประทับรอยที่คอระหงค์นั่น...
ก่อนจะกลับมาที่ริมฝีปากเอิบอิ่มอีกครั้ง...
ฮา รุเริ่มหอบใบหน้าแดงกล่ำด้วยความเขินอาย ฮาฮิ ทะ...ทะ..ทะทำอะไรน่ะโคลมจัง ปล่อยฮารุ น...ะ... อา...น่าอายเสียเหลือเกิน ขนาดเสียงยังถูกกลืนไปกับจูบนี่เลย...
''ฮึๆ จริงๆเเล้วคุณก็ชอบนี่คะ'' โคลมกระซิบลมหายใจร้อนๆรดใบหู ยิ่งทำให้สติเธอเรือนราง.....
...เเม้ว่าเราจะเป็นผู้หญิงทั้งคู่
...ไม่มีคำพูดหวานหูใดๆ
พวกเราต่างเเสดงออกทางการกระทำ
ในค่ำคืนนี้พวกเราต่างตักตวงความหวานซึ่งกันเเละกัน....หวานล้ำกว่าน้ำกว่าน้ำผึ้งเดือน5 หวานยิ่งกว่าน้ำหวานใดๆ.....
ถ้าทำได้อยากหยุดเวลา
อยากหยุดทุกอย่างไว้ตรงนี้
ขอให้เป็นอย่างนี้ชั่วนิรันด์
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*End*-*-*-*-*-*-*-*-*